25 Şubat 2010 Perşembe

Bebekten Babasına İlk Mektup

Sevgili Babacığım,
Bu sana ilk mektubum. Aslında daha önceden de sana yazmak istedim ama annem benim gerçekten var olduğuma bir türlü inanamadığı için yazamadım. Yazı bile yazabilen bebek hiç olmaz mı! Annem de boşu boşuna panikliyor işte… Bir kalp atışlarımı duysa içi rahat edecek ama yine de korkuyor
Bugün annemle ilk defa onun işi için hastaneye gittik. Benim geleceğim haberini aldığınızdan beri hiç gitmemiştik. Hastanede annem 3 tane teyzeye bundan sonra monitorizasyonlara iki kişi geleceğiz. CRA ve CRB olarak dedi. Teyzeler anlamadı tabi…Annem de ben ve Clinical Research Baby dedi. Teyzeler bu habere çok sevindiler. Zaten kim benim geleceğimi duysa seviniyor. Sanırım beni herkes çok sevecek…
Annem Begüm Abla’yı aradı. Begüm Abla bugün 2 yaşını doldurdu. (Acaba ben de bir gün o kadar büyük olabilecek miyim?) Begüm Ablaya “İyi ki doğdun Begüm!” dedi telefonda, Begüm Abla da babanesine “İyi ki doğdun Begüm diyo bana” dedi. Begüm Abla ne güzel konuşuyor. Ben daha konuşamıyorum ama en azından yazabiliyorum.
Sonra bugün annemin Ezgi Teyze diye bir arkadaşının bebeği doğdu. Adını Ada Bahar koymuşlar. Bu Ada Abla o kadar güzel bir bebekti ki, pembe beyaz.. annesi onu epidural normal doğumla doğurmuş. Bu konu annemin çok ilgisini çekti ama Ezgi Teyze çok yorgundur diye çok da ayrıntılı soramadı. Daha sonra gidip iyice soracağız.
Akşam da annemle derse gittik. Annem diyor ki ben daha şimdiden yüksek lisans derslerine gittiğim için 10 yaşıma gelmeden proseför olabilirmişim…Babacım, proseför ne demek?
Ders o kadar sıkıcıydı ki, keşke bazen böyle zamanlarda annemin karnından çıkıp babamın karnına geçebilsem diyorum. Sahi babacığım, oralar nasıl? Annem orada rahat olmadığın ve dahası bizim yanımızda olmadığın için çok üzülüyor, seni de çok çok özlüyor. Ben de seni çok özlüyorum… Bir gel de bir daha hiç ayrılmayalım olur mu?
Dersten bir çıktık ki, bizi aramışsın, 10 dakika ara ile kaçırmışız. Sonra kaç defa aradıysak da telefon meşguldü, annem çok üzülüyor sesini duyamayınca…Ama sonra benim vefalı babam aradı ve yat ictiması vakti gelene kadar konuştuk. Bu yat ictiması da neyin nesi babacığım?
Akşam dersten sonra annemle gidip balık yedik. Pazartesi levrek diye bir balığı yemiştik, bugün de çinekop yedik. Annem yavaş yavaş bana tüm balıkları öğretiyor. Ben de annemle senin gibi balığı çok seviyorum. Sen gel de bundan sonra üçümüz birlikte yiyelim balıkları. Sensiz annemin boğazından benim de kordonumdan geçmiyor.
Annem heyecanla bu cumartesiyi bekliyor. Cumartesi günü kalp atışlarımı duyabilir. Bir duysa içi biraz rahat edecek. Sen yokken kendini büyük sorumluluk altında hissediyor, çünkü ben ikinizin de bebeğinizim ve sizi çok seviyorum 

1 yorum:

  1. Sevgili kızım/oğlum, Ben de en az senin ve annen kadar heyecanlıyım. 2 buçuk aya yakın süredir yaklaşık 20 kişinin aynı anda horladığı o koğuşlarda gece 10 dakikada uyumaktaydım senin geleceğin haberini aldığımdan beri düşüncelerim planlarım gecelere değil sabahlara kadar devam ediyor uyku şimdilik çok gerekli değil.
    Nöbetlerde erkek olursan seni kesinlikle ama kesinlikle askere göndermeyeceğime dair yeminler ediyorum. Kız olursan problem yok zaten üniversiteyi bitirine kadar sen nereye biz oraya :)
    Uzaklardan seninle ve annenle çok ilgilenemiyorum ama ikinize de güvenim sonsuz birbirinize iyi bakarsınız diye düşünüyorum. Kordonunu geniş tut bu ara yediğiniz balıkları birazdan balçovada ben de yiyeceğim bu sefer babayiğit ailesi olarak omega 3 lerimizi folik asitlerimizi alalım e mi :)
    Siz beni askerdeyken görün diye bir kaç gereksiz :) fotoğraf çektim facebook'a koydum büyüyünce bakarsın annen de şimdiden bakar artık.
    Haftada iki/üç balık yemeyi sonra günde bir kaç kez beni özlemeyi unutmayın olur mu bu ikinci söylediğimin iki katını yapıyorum ben.
    Sizleri çok seven Babayiğit aile reisi

    YanıtlaSil