Artık oğlumla ben işe gitmiyoruz, kah gezip kah evde dinleniyoruz. Eksikler tamamlandı, artık tek eksiğimiz Batu'muz... O da kendini eskisi gibi tekmelerle, aparkatlarla olmasa da gerinmeleriyle, ordan oraya kaymasıyla, bir de en az yarım saat süren hıçrıkıklarıyla hissettiriyor, ben de burdayım diyor :)
Bu arada Batucuk -1 aylıkken ilk defa sahne tozunu yuttu, Dilek Teyze ve Steven Amca'nın İstanbul Kültür Başkenti Etkinlikleri kapsamındaki "Just Pray" gösterisinde sahne aldı, alkışların büyüsüne kapılıp sanatçı olmaya karar verirse şaşırmamamız lazım :)
Bugün Batu'suz son evlilik yıl dönümümüzü kutladık. İnşallah seneye oğlumuzla kutlayacağız :)
